حجت الاسلام مصطفی سوری در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری«حوزه» در تهران با بیان اینکه تبیین درست فرهنگ اعتکاف، بسیاری از مشکلات جامعه را حل می کند، اظهار داشت: ‌آیین معنوی اعتکاف اختصاص به دین اسلام ندارد و از قدیم الایام در ادیان الهى دیگر نیز وجود داشته و سپس در اسلام بصورت صحیح تر و مطابق با مبانی شرعی استمرار یافت.

وی ادامه داد:  از آنجا که برای به جا آوردن سنت حسنه اعتکاف محدودیت خاصی وجود ندارد، عمل به آن برای همه اقشار ممکن می باشد، البته از آن جهت که لازمه اعتکاف روزه گرفتن است، پس باید در زمانى معتکف شد که شرعاً بتوان روزه گرفت.

این محقق حوزوی با بیان این که بهترین زمان براى اعتکاف، دهه آخر ماه مبارک رمضان و ایام البیض ماه رجب است، ابراز داشت: هم اکنون در کشور ما اعتکاف در سه روز از ماه رجب بیش از اعتکاف در دهه پایانى ماه رمضان رواج دارد و این سه روز از جهاتی حائز اهمیت است، اول آن که ماه رجب، ماه حرام بوده و از روایات استفاده مى ‏شود که اعتکاف در ماه ‏هاى حرام، نسبت‏ به دیگر ماه ها از فضیلت ‏بیشترى برخوردار می باشد. دیگر آن که روزه در ماه رجب داراى فضیلتى خاص است، زیرا ماه رجب ماه بزرگى است و حتى در جاهلیت نیز اعراب حرمت آن را پاس مى‏داشتند. و سپس اسلام نیز بر احترام و منزلت آن افزود.

حجت الاسلام سوری با بیان اینکه اعتکاف فرصتی مناسب برای ترویج سبک زندگی اسلامی است، بیان داشت: اعتکاف یکی از مناسک معنوی است که باید در چارچوب مدل تربیتی اسلام به آن توجه شود، البته اهل دنیا هم اعتکاف های دنیوی دارند و مردم را از فضای زندگی جدا کرده و تفریح‌ های مستمری برایشان تعریف می‌کنند.

این محقق و پژوهشگر حوزوی در تکمیل سخنان خود ادامه داد: مثلاً در غرب تفرجگاه ‌هایی وجود دارد که وقتی کسی وارد آن می‌شود، چند روز طول می‌کشد تا بیرون بیاید! و آنها در آن چند روز، مشغول تفریح و تفرج هستند، اما در اعتکاف های اسلامی، فرد از فضای عادی زندگی جدا می‌شود و به فضای خلوتی می‌رود و مناسکی را رعایت می‌کند تا بتواند به تربیت اسلامی برسد.

وی با اشاره به حضور گسترده طلاب و روحانیون در مراسم معنوی اعتکاف، خاطرنشان کرد: اعتکاف در کتب دینی به «ماندن در مسجد به قصد قربت» تعریف شده است و احکامی دارد که باید رعایت شود. لکن یک طلبه باید نگاه ویژه ای به اعتکاف داشته باشد. مثل روزه که مرتبه عمومی آن پرهیز از خوردن و آشامیدن و سایر مبطلات است، اما در مراتب بعدی روزه چشم، روزه زبان و از همه بالاتر روزه دل مطرح می شود.  42/313